• Kocham, więc wychowuję - kącik dla rodziców

        • Terapeuta rodzicom: Rozwój manualny dziecka

        • ROZWÓJ MANUALNY DZIECKA  

          Rozwój manualny dziecka w wieku przedszkolnym pozwala mu na wykonywanie wielu czynności, do których potrzebne są sprawne ręce, a szczególnie palce. Sprawność motoryczna oznacza nie tylko naukę malowania czy pisania, ale także umiejętność samodzielnego zasznurowania butów, mycia zębów czy zapięcia guzików. Dlatego też zadaniem rodziców jest kształcić i rozwijać sprawność motoryczną swojej pociechy. W przypadku dzieci najlepszą formą nauki jest oczywiście zabawa. Sprawność motoryczna dziecka powinna być rozwijana poprzez gry, kalambury i wycinanki. Potrzebne są nie tylko kolorowe kredki czy malowanki, ale także klocki, kręgle, plastelina czy zabawki konstrukcyjne.

          Przykłady ćwiczeń rozwijających sprawność manualną i grafomotoryczną:

          -układanie z tasiemki lub sznurka różnych figur geometrycznych;

          -ugniatanie kul z bibuły, waty, papieru, plasteliny, gazet;

          -ugniatanie plasteliny i zapełnianie nią różnych powierzchni np. koła, trójkąta, kwadratu;

          -wałkowanie cienkich wałeczków z plasteliny czy modeliny i obwodzenie nimi narysowanych przedmiotów i figur;

          -lepienie z plasteliny czy modeliny różnych zwierząt (np. psa, kota, jeża) ze szczególnym zwróceniem uwagi na części składowe (głowa, szyja, tułów, łapy);

          -układanie na kartkach papieru z różnych materiałów i elementów kompozycji np. z liści, z owoców, z kory, z wełny, ze szmatek itp.;

          -zabawy w rzucaniu do celu piłek różnej wielkości, obręczy, woreczków;

          -stukanie czubkami palców naśladując grę na pianinie, padanie deszczu,

          -cięcie papieru wzdłuż linii prostych, falistych, łamanych, kolistych;

          -rysowanie dowolnych wzorów palcem i dłonią na tackach z rozsypaną kaszą drobno i gruboziarnistą;

          -nawlekanie koralików czy guzików na sznurek lub żyłkę; przewlekanie

          -sznureczków przez otwory (tzw. wyszywanki bez igły);

          -wycinanie nożyczkami różnych obrazków z gazet i czasopism oraz naklejanie ich na papier;

          -zapinanie i odpinanie guzików i zamków błyskawicznych przy ubraniach;

          -łączenie kropel lub kresek tworzących najpierw proste, a później coraz bardziej skomplikowane wzory;

          -obrysowywanie szablonów różnych figur geometrycznych i kolorowanie ich.

          Należy pamiętać aby czas trwania zajęć powinien być dostosowany do wieku i możliwości dziecka.  Kredki i ołówki powinny być miękkie.  Można pomagać dziecku poprzez delikatne prowadzenie jego ręki.  Gdy dziecko ma trudności z wykonaniem zadania, należy wskazać dalszy kierunek pracy.  Należy pozytywnie mobilizować dziecko do samodzielnej pracy poprzez pochwały i zachęty.  Każdorazowo nagradzać pochwałami wysiłki dziecka włożone w wykonanie zadania. Pamiętajmy o tym, że proponowane ćwiczenia mają być dla dziecka radosną zabawą, a nie przykrym obowiązkiem.

           

          Ewelina Kachniarz