•      Każdemu dziecku,niezależnie od koloru skóry, wyznania czy pochodzenia, przysługują takie same prawa - prawa dziecka. Najważniejszym dokumentem dotyczącym praw dziecka jest Konwencja
          o prawach dziecka uchwalona w 1989 roku przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych i ratyfikowana przez Polskę w 1991 roku.

                 Akty prawne w Polsce

           

          W Polsce najważniejszymi aktami prawnymi, gwarantującymi prawa dziecka są:

          • Konstytucja RP - w art. 72. Konstytucji zapisano m.in. prawo do ochrony dziecka przed przemocą, wyzyskiem, okrucieństwem i demoralizacją, a także prawo do opieki i pomocy władz dla dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej.
          • Konwencja o Prawach Dziecka.
          • Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka.

          KONWENCJA – jest to zbiór przepisów, które mówią jakie dzieci mają prawa i jak należy ich przestrzegać. Polska podpisała Konwencję o Prawach Dziecka w 1991 roku. Oznacza to, że zobowiązuje się do przestrzegania
          i szanowania praw wszystkich dzieci. Prawa Dziecka zawarte w Konwencji o Prawach Dziecka.

          Konwencja o Prawach Dziecka ustanowiła status dziecka oparty na następujących założeniach:

          1. Dziecko jest samodzielnym podmiotem, ale ze względu na swoją niedojrzałość psychiczną i fizyczną wymaga szczególnej opieki i ochrony prawnej.

          2. Dziecko, jako istota ludzka, wymaga poszanowania jego tożsamości, godności i prywatności.

          3. Rodzina jest najlepszym środowiskiem wychowania dziecka.

          4. Państwo ma wspierać rodzinę, a nie wyręczać ją w jej funkcjach.

           Konwencja o Prawach Dziecka zawiera najszerszy katalog praw dzieci, który sformułowano kierując się następującymi zasadami:

          1. Zasada dobra dziecka – oznacza, że wszystkie działania muszą być podejmowane z uwzględnieniem najlepiej pojętego interesu dziecka.

          2. Zasada równości – oznacza, że wszystkie dzieci bez względu na pochodzenie, płeć, narodowość są równe wobec prawa.

          3. Zasada poszanowania praw i odpowiedzialności obojga rodziców – oznacza, że państwo respektuje autonomię rodziny i ingeruje tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach, a odbywa się to według określonych procedur.

          4. Zasada pomocy państwa – oznacza, że państwo zobowiązane jest do wspierania i zabezpieczenia socjalnego rodzin potrzebujących pomocy.

          Jakie prawa mają dzieci?

          Prawa dziecka najpełniej określa Konwencja o Prawach Dziecka, przyjęta przez Organizację Narodów Zjednoczonych w 1989 r. Prawa te sformułowano, kierując się kilkoma ważnymi zasadami.

          • Po pierwsze – zasadą dobra dziecka, która oznacza, że wszystkie działania podejmowane wobec dziecka muszą leżeć w jego jak najlepiej pojętym interesie.
          • Po drugie, zasadą równości, co oznacza, że wszystkie dzieci są równe wobec prawa, bez względu na to, skąd pochodzą, jaką mają płeć. Ustalono również zasadę poszanowania praw i odpowiedzialności obojga rodziców, która oznacza, że to rodzina jest najważniejsza, a państwo ingeruje tylko
            w uzasadnionych przypadkach i wedle określonych procedur.
          • Wreszcie – zasadą pomocy państwa, wedle której zobowiązane jest ono do pomagania rodzinom, które takiej pomocy potrzebują. W dokumencie tym prawa dziecka podzielono na różne kategorie. 

                Lista praw dziecka:

          Prawa cywilne i wolności osobiste, umożliwiające rozwój dziecka: 

          • Prawo do życia i rozwoju,
          • Prawo do tożsamości i identyczności (prawo do nazwiska, imienia, obywatelstwa, wiedzy o własnym pochodzeniu),
          • Prawo do swobody myśli, sumienia i wyznania,
          • Prawo do wyrażania własnych poglądów i występowania w sprawach jego dotyczących w postępowaniu administracyjnym i sądowym, 
          • Prawo do wychowywania w rodzinie i kontaktów z rodzicami w przypadku rozłączenia z nimi,
          • Prawo do wolności od przemocy fizycznej lub psychicznej, wyzysku, nadużyć seksualnych i wszelkiego okrucieństwa,
          • Prawo do godności i szacunku.
          • Prawo do nietykalności osobistej,
          • Prawo nierekrutowania do wojska poniżej 15. roku życia.

          Prawa socjalne:

          •  Prawo do odpowiedniego standardu życia,
          • Prawo do ochrony życia,
          • Prawo do zabezpieczenia socjalnego,
          • Prawo do opieki zdrowotnej,
          • Prawo do wypoczynku i czasu wolnego.

          Prawa ekonomiczne:

          • Prawo do nauki,
          • Prawo do ochrony pracy podejmowanej w ramach wakacyjnego zarobku lub w ramach nauki 

          Prawa kulturalne:

          • Prawo do korzystania z dóbr kultury,
          • Prawo do informacji,
          • Prawo do znajomości swoich praw.

          Prawa polityczne lub publiczne – dzięki nim dziecko może uczestniczyć w życiu państwa:

          • Prawo do stowarzyszania się i zgromadzeń w celach pokojowych. 
          • Prawo do wyrażania swoich poglądów.